Sunday so good to me

Zondag is toch wel mijn favoriete dag van de week, niet alleen in het dagelijks leven maar ook tijdens de vakantie is dat onze ultime rustdag. We starten de ochtend met lekker zacht gekookte eitjes en een bakkie koffie. Rond 10 uur rijden we weer zoals altijd naar Celebration om daar ons bakkie koffie te doen.  Als we ons huisje uitstappen zit er een hele grote dragonfly  (libelle) vlak naast onze auto. Probeer deze al een tijdje te fotograferen maar meestal vliegen ze weg op het moment dat ik mijn toestel pak. Deze had het blijkbaar naar zijn zin en bleef netjes (lachte nog niet niet in de camera).

Na het gebruikelijke bakkie besluiten we omdat het vandaag zeer bewolkt is met wat regenwolkjes het meer rond te lopen. In de hoop op mooie plaatjes van het wildleven te kunnen schieten hou ik mijn camera in mijn hand paraat. Helaas werkt zowel het weer als het wildleven niet mee. Op 3 vogels na was dat het wildleven voor vandaag.

 

Halverwege het meer begint het helaas te regenen, op zich niet heel hard maar genoeg om alleen maar rond het meer te gaan en niet af te wijken naar links waar je nog verder kan lopen. Ma ziet dat je er fietsen kan huren dus dat gaan we deze week een keertje doen, leuk een tandem. Dan doen maken we de hele route af, pa in zijn racecar en wij op de tandem.

 

Op weg naar onze auto zie ik ineens een mooie bolide staan, ik hou van oude amerikaanse autos dus kon deze niet weerstaan.

 



Het blijft een beetje miezeren dus we besluiten naar de Walmart Southern Dunes te rijden, een grote maar ook altijd drukke Walmart. Het is er zo druk dat er ook geen scootmobiel voor pa staat, uiteindelijk vindt ma er nog eentje op het parkeerterrein. Er belandt weer van alles in ons karretje en deze keer wordt ook alles netjes afgerekend. Heb nog even gecheckt maar er hangt geen foto van mij op de muur, dus het is allemaal met een sisser afgelopen.

Als we bij ons huis komen is het zonnetje inmiddels weer gaan schijnen dus de rest van de middag verblijven we bij de pool.

De snoepjes die we gisteren hebben gekocht (de Taffy's) zijn super lekker, alleen jammer dat ik de maandag nadat ik terug ben gelijk mijn tandarts kan bellen... mijn kies is afgebroken met het eten van een pinacolada snoepje. Gelukkig heb ik er geen last van want de kies had al 3 wortelkanaal-behandelingen gehad, maar vervelend is het wel.

Na het eten besluiten we even een stukje in de wijk te gaan wandelen en zo komen we uit bij het allereerste huis dat wij op Sandy Ridge hebben gehuurd in 2008 en waardoor wij dus verliefd zijn geworden op deze community. Het huis lijkt te zijn verkocht en nu permanent bewoond te worden, jammer want op zich was het een prima villa (lag alleen niet helemaal goed op de zon.

Zo komt er ook weer een einde aan een rustige en lazy zondag.

Omdat er weinig fotos zijn en eigenlijk niet een heel spannend of lang verslag te schrijven is over vandaag wil ik nog even stil staan bij jullie de lezers. Wat is het toch leuk om jullie op afstand mee te laten genieten, de heimwee een beetje te verzachten en jullie te inspireren om ook bepaalde dagtochten te maken. Ik wil daarom ook vandaag gebruikmaken om op een aantal reacties van de afgelopen dagen te reageren.

Ook wij genieten door het jaar heen van de Epcot fireworks via onze eigen video opnames, de CD of via Youtube. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen, ook al zit ik dan hoogzomer met kippenvel op de bank.

Eeyore blijft trouwens lekker in Florida, heb besloten dat hij totaal niet bij de rest van mijn collectie past en ik toch al mijn huis uit groei. Heb geen zin om straks op tv te komen in het programma over hoarders. Gelukkig hebben we de foto nog.

Behalve dat ik niet in de Walmart op de muur hang heb ik toch even voor de zekerheid de people of Walmart gecheckt en gelukkig ook daar in geen velden of wegen te bekennen. Maar iedere keer als ik de stoel gebruik, zit ik inderdaad met dat schuldgevoel. Gelukkig kunnen we er inmiddels hard om lachen.

Deze week gaan we weer een keer naar Seaworld, hopelijk pakken we dan ook nog One Ocean mee moet toch wel proberen om een beetje goede fotos te tonen. Onderkantjes fotograferen is inderaad een kunst maar probeer ook de rest als kunst te verwerven deze keer.

Toch altijd fijn te weten dat we niet de enige zijn met een afwijking om al met de volgende trip te beginnen als je er zit. Bizar dat je al heimwee hebt als je in het vliegtuig terug zit. Het is gewoon niet uit te leggen Florida doet iets met je.

Dick, we hebben pa op het hart gedrukt het pak hier te laten het kleed hem niet zo af namelijk! Nel hoeft dus niet met een foto toestel klaar te gaan staan. Ze mag deze foto wel gebruiken.

Veel gestelde vraag hoe lang is het rijden van Orlando/Davenport/Sandy Ridge naar Tarpon Springs. Wij hebben er ongeveer 1 uur en 3 kwartier overgedaan, mij overal netjes aan de snelheden gehouden en nergens gestopt. En ja het is heel toeristisch, ik werd op een gegeven ogenblik kriegelig van iedereen die je maar wat aan probeert te smeren. Maar ach het is vakantie dus negeren en doorlopen.

Wil jullie ook bedanken voor alle complimenten over mijn schrijfstijl, de blog en de foto's. Word er gewoon een beetje verlegen van. Ik schrijf het met name als vakantieboek voor mijzelf, onze ervaring leert dat je dingen toch snel vergeet. En hoe leuk is het als je even in een winterdip zit je blog er bij te pakken en weer terug te gaan in de tijd en herinneringen op kan halen. Nog leuker is het om iedere ochtend jullie reacties ook te lezen, vooral dat zoals ik geïnspireerd word door het lezen van blogs ik dan nu ook bij andere te weeg breng. Dat maakt het dubbel zo leuk. Dank daarvoor!

Wat morgen gaat brengen, jullie weten het inmiddels dat weet je nooit bij de Vosjes. Idee is om  deze keer 2 Disneyparken te bezoeken met een rustpauze in ons zwembad. Of dat gaat lukken, dat lees je morgen.